Terug van weggeweest

Er is de afgelopen tijd een hoop gebeurd wat betreft de honden! Daarom hieronder een vom Rostfarben update…

Fingers crossed
Allereerst willen we jullie laten weten dat – als alles goed gaat – we begin juni pups verwachten van onze Hurricane Hazel vom Rostfarben, oftewel Hurry, en Chakal von Tonis Bergen. Een veelbelovende combinatie.

Hurry is een flink gebouwde teef die goed in elkaar zit met een heel open en vriendelijk karakter. Chakal is middelgroot met veel substantie, compact gebouwd en heeft een heel vriendelijk en gemoedelijk karakter voor een reu. We verwachten precies het zelfde type rottweiler – in bouw en karakter. We kijken ontzettend uit naar ons K-nest. Reserveren is aanbevolen.

Website is up-to-date
Door Covid-19 liggen op het moment alle shows volledig stil, maar daarvoor hebben we mooie reisjes gemaakt met mooie resultaten. Er zijn bij een aantal honden dan ook alweer wat titels toegevoegd aan hun lijstje. Ook nakomelingen uit onze fokkerij doen het goed op de shows!

Er zijn op verschillende pagina’s een aantal dingen aangepast en bijgevoegd.
Chakal is al meerdere keren succesvol vader geworden bij verschillende Rottweilerkennels. De pups ontwikkelen zich allemaal goed en we hopen dat alle baasjes en de fokkers zelf veel plezier beleven aan ze.

Afscheid nemen doet pijn
Helaas hebben we 15 augustus 2019 heel onverwachts afscheid moeten nemen van onze oudste reu Jlo. Een gewone doordeweekse dag begon voor hem met een wandeling in het bos samen met Chakal, Hurry en Qunda onder begeleiding van Jesper.

Eenmaal thuis – lekker allemaal voldaan – en vlak voor ik zelf zou gaan werken leek het alsof je niet meer kon opstaan, met de minuut werd het erger. Na contact met verschillende dierenartsen begreep niemand waar dit acute beeld vandaan kwam.

De dierenarts die aan huis is geweest voor onze pups, heb ik gevraagd om langs te komen. In deze toestand durfden we het niet aan om je in de auto mee te nemen voor een autorit van 30+ minuten. Terwijl de dierenarts en assistente de klanten aan het afbellen en spullen aan het verzamelen waren, belde ik twee minuten later dat het niet meer nodig was. Jlo lag alleen nog maar, heeft me nog een keer aangekeken en zijn hart stopte met kloppen.

We waren allemaal totaal in shock. Een uur geleden nog een gezonde vrolijke hond en nu was onze grote knuffelbeer er niet meer? Onmogelijk om begrijpen te wat er gebeurd was, hebben we besloten hem af te staan voor autopsie om er hopelijk achter te komen wat hem fataal is geworden. Verdrietige dagen en weken volgden.

Twee weken later kregen we de uitslag dat een virusinfectie in zijn hersenen Jlo fataal is geworden. Hoe deze daar terecht is gekomen: niemand weet het of begrijpt het. Ondanks die vragen, weten we heel goed dat we niets fout hebben gedaan. Het nadeel van ons ras: rottweilers zijn zo hard voor hunzelf. Eer dat ze iets laten merken, ben je al te laat. Helaas was dit bij Jlo ook het geval en konden we niets meer voor hem betekenen.

Het doet ons nog steeds ontzettend pijn en na ruim 8 maanden huilen we nog steeds als we over je praten. Een rottweiler met een hart van goud, zo trouw en zachtaardig. We missen je, Jlo!